Witam
: 18 paź 2014, 19:20
Co byście tu poprawili, ż
eby było dobrze?
"There are interpretations of classical yoga explaining the relationship of the spirit (purusha) and of the material (Prakriti) as a typical psycho-physical dualism. This concept is functioning on the grounds of Western philosophy, but you can not move it on the ground of classical yoga, because it raises a lot of confusion. Patanjali described in Yogasutras two principles: self, the spirit, the basic consciousness (Purusha) and matter, which also includes the mind. Mental states, consciousness 'I am' are part of matter, consisting of various combinations of the three gunas (sattva, rajas and Tamas). This description is not a philosophical characteristics of reality, but psychological description. Do not draw from it the conclusion that in the classical yoga, there is a radical distinction between body and soul, and the state of liberation is the total separation of these two elements. Rather, the essence is that the true Self is the core of sentient beings, and everyday perception is obscured because it happens through a prism of emotions or consciousness 'I am' - a man identifies himself with mental states of the body, and even with objects that he has . He creates its own identity on the basis of the experience of the sphere of matter. Prakriti 's an inherent feature is impermanence, ephemerality - finally a man approaching his death and there is nothing he can do with it. From the point of view of classical yoga this identification is a kind of illusion: we are not the body, we are not thoughts, emotions, alternating mind, but our deepest essence is spirit. Purusha is unchanging and permanent, he observes changes of nature The purpose of yoga is to reach the deepest level of consciousness through the use of various techniques of clearing the mind. You could say that this is a return to its natural state - pure and direct way of experiencing phenomena. "
oryginał:
"Istnieją interpretacje jogi klasycznej tłumaczące relacje ducha (puruszy) i tego, co materialne (prakryti) jako typowy dualizm psycho-fizyczny. Jest to pojęcie funkcjonujące na gruncie zachodniej filozofii, jednak nie moż na przenieść go na grunt jogi klasycznej, gdyż rodzi to wiele nieporozumień. Patańdż ali opisał w Jogasutrach dwie zasady: Jaźń, ducha, podstawową świadomość (puruszę), oraz materię, do której zaliczył również umysł. Stany mentalne, świadomość „jestem” są częścią materii, składającą się z róż nych kombinacji trzech gun (sattwy, radż asu oraz tamasu). Ten opis nie jest filozoficzną charakterystyką rzeczywistości, ale psychologicznym opisem. Nie należ y wyciągać z niego wniosku, iż w jodze klasycznej istnieje radykalny podział na ciało i duszę, a stan wyzwolenia jest całkowitym rozdzieleniem się tych dwóch elementów. Raczej sednem jest to, iż prawdziwa Jaźń jest rdzeniem czującej istoty, a codzienne postrzeganie zaciemnione jest, gdyż odbywa się ono niejako poprzez pryzmat emocji czy świadomości „Jestem” - człowiek identyfikuje się ze stanami mentalnymi, z ciałem, a nawet z przedmiotami, które posiada. Tworzy swoją toż samość w oparciu o doświadczenia związane ze sferą materii. Nieodłączną cechą prakryti jest przemijalność, efemeryczność – ostatecznie człowiek zmierza ku śmierci i nie ma na to ż adnego wpływu. Z punktu widzenia jogi klasycznej ta identyfikacja jest swoistą iluzją: nie jesteśmy ciałem, nie jesteśmy myślami, emocjami, zmiennym umysłem, ale naszą najgłębszą istotą jest Duch. Purusza jest niezmienny i trwały, obserwuje on przemiany materii. Celem jogi jest dotarcie do tego najgłębszego poziomu świadomości poprzez uż ycie rozmaitych technik oczyszczania umysłu. Moż na rzec, ż e jest to powrót do naturalnego stanu – czysty i bezpośredni sposób doświadczania zjawisk. "
"There are interpretations of classical yoga explaining the relationship of the spirit (purusha) and of the material (Prakriti) as a typical psycho-physical dualism. This concept is functioning on the grounds of Western philosophy, but you can not move it on the ground of classical yoga, because it raises a lot of confusion. Patanjali described in Yogasutras two principles: self, the spirit, the basic consciousness (Purusha) and matter, which also includes the mind. Mental states, consciousness 'I am' are part of matter, consisting of various combinations of the three gunas (sattva, rajas and Tamas). This description is not a philosophical characteristics of reality, but psychological description. Do not draw from it the conclusion that in the classical yoga, there is a radical distinction between body and soul, and the state of liberation is the total separation of these two elements. Rather, the essence is that the true Self is the core of sentient beings, and everyday perception is obscured because it happens through a prism of emotions or consciousness 'I am' - a man identifies himself with mental states of the body, and even with objects that he has . He creates its own identity on the basis of the experience of the sphere of matter. Prakriti 's an inherent feature is impermanence, ephemerality - finally a man approaching his death and there is nothing he can do with it. From the point of view of classical yoga this identification is a kind of illusion: we are not the body, we are not thoughts, emotions, alternating mind, but our deepest essence is spirit. Purusha is unchanging and permanent, he observes changes of nature The purpose of yoga is to reach the deepest level of consciousness through the use of various techniques of clearing the mind. You could say that this is a return to its natural state - pure and direct way of experiencing phenomena. "
oryginał:
"Istnieją interpretacje jogi klasycznej tłumaczące relacje ducha (puruszy) i tego, co materialne (prakryti) jako typowy dualizm psycho-fizyczny. Jest to pojęcie funkcjonujące na gruncie zachodniej filozofii, jednak nie moż na przenieść go na grunt jogi klasycznej, gdyż rodzi to wiele nieporozumień. Patańdż ali opisał w Jogasutrach dwie zasady: Jaźń, ducha, podstawową świadomość (puruszę), oraz materię, do której zaliczył również umysł. Stany mentalne, świadomość „jestem” są częścią materii, składającą się z róż nych kombinacji trzech gun (sattwy, radż asu oraz tamasu). Ten opis nie jest filozoficzną charakterystyką rzeczywistości, ale psychologicznym opisem. Nie należ y wyciągać z niego wniosku, iż w jodze klasycznej istnieje radykalny podział na ciało i duszę, a stan wyzwolenia jest całkowitym rozdzieleniem się tych dwóch elementów. Raczej sednem jest to, iż prawdziwa Jaźń jest rdzeniem czującej istoty, a codzienne postrzeganie zaciemnione jest, gdyż odbywa się ono niejako poprzez pryzmat emocji czy świadomości „Jestem” - człowiek identyfikuje się ze stanami mentalnymi, z ciałem, a nawet z przedmiotami, które posiada. Tworzy swoją toż samość w oparciu o doświadczenia związane ze sferą materii. Nieodłączną cechą prakryti jest przemijalność, efemeryczność – ostatecznie człowiek zmierza ku śmierci i nie ma na to ż adnego wpływu. Z punktu widzenia jogi klasycznej ta identyfikacja jest swoistą iluzją: nie jesteśmy ciałem, nie jesteśmy myślami, emocjami, zmiennym umysłem, ale naszą najgłębszą istotą jest Duch. Purusza jest niezmienny i trwały, obserwuje on przemiany materii. Celem jogi jest dotarcie do tego najgłębszego poziomu świadomości poprzez uż ycie rozmaitych technik oczyszczania umysłu. Moż na rzec, ż e jest to powrót do naturalnego stanu – czysty i bezpośredni sposób doświadczania zjawisk. "
Hm czyli błędy są? To chociaż
napisz czy duż
o 