Oceny sa od zawsze. Towarzyszyły naszym rodzicom, dziadkom, pra pra dziadkom i pra pra pra dziadkom. Teraz graja wielka role w naszym zyciu. Czy sa potrzebne? Mysle, ze sa i to bardzo, poniewaz bez nich nie byloby szkoly.
Kazdy z nas chce miec jak najlepsze oceny. Za kazdym razem kiedy dostajemy pozytywna ocene odczuwamy staysfakcje ze ciezka praca daje efekty. Z dobrych ocen dumni sa takze rodzice dla ktorych oceny sa jedynym odzwierciedleniem naszych postepow w nauce. Czesto nie biora pod uwage, ze nie zawsze sa obiektywne. Czesto krzywdza uczniow. jest to jednak ogromna mobilizacja do dalszej pracy i udowodnienia sobie, nauczycielom i rodzicom, ze stac nas na wiecej. Czesto dzieki ocenom powstaje wspolzawodnictwo miedzy uczniami. To takze jest pozytywna cecha. Uczymy sie skutecznego dazenia do celu i godnej rywalizacji, ktora czeka na nas w doroslym zyciu. Oceny s atakze dobrym lekarstwem na lenistwo. Dostajac zla ocene nie tylko my czujemy sie zle. Rodzice czesto sa niezadowolonie, krzycza i nakladaja kary. Ciagla kontrola nad nasza wiedza takze jest pozytywna cecha ocen. Dzieki temu przygotowujemy sie do doroslego zycia. W parcy jestesmy kontrolowani przez szefa od ktorego zalezy nasza dalsza kariera.
Jak wczesniej napisalam uwazam, ze oceny sa bardzo potrzebne. Bez nich szkola nie bylaby szkola. Dzieci nie chcialyby sie uczyc poniewaz nie bylyby za to ani nagradzane ani karane. Mysle, ze oceny sa doskonala mobilizacja dzieki ktorej wyrosniemy na porzadnych ludzi. Czesto zdarza mi sie dostac złą ocene co mobilizuje mnie do ciezszej pracy. nie zawsze przynosi ona efety. Ale kiedy efekty sa nagrodzone dobra ocena jestem z siebie dumna. Gdyby nie bylo ocen wyroslibysmy na ludzi leniwych i nieodpowiedzialnych.