Streszczenie
Komunikacja wyróż
nia człowieka z całego świata przyrody, gdyż
odwołuje
się do procesów myślowych. Proces komunikacji społecznej umiejscawiany jest na drogach wielu dyscyplin: filozofii, historii, geografii, psychologii, socjologii, etnologii, ekonomii, na-uk politycznych, biologii, cybernetyki i nauki o poznaniu. Podstawowa wiedza o procesie komunikowania się ludzi pozwala unikać puła¬pek komunikacyjnych i stosować się do zasad poprawnego porozumiewania się. Poza wiedzą o tym, jak należ
y komunikować się z ludźmi, poż
yteczne jest też
wypracowanie właściwych nawyków.
Celem komunikowania jest wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, informacjami i ideami. Proces ten odbywa się na róż
nych poziomach, przy uż
yciu zróż
nicowanych środków i wywołuje określone skutki. Komunikacja stanowi też
właściwe narzędzie pracy zespołu w organizacji, gdyż
dzięki niej analizuje się problemy merytoryczne, podejmuje decyzje, ko-ordynuje osiągnięcia poszczególnych osób z celami zespołowymi.
Współcześnie misją administracji publicznej jest nie tylko rutynowe rozpatrywanie zgodnie z obowiązującą i bezosobową pragmatyką spraw pojedynczych petentów. Staje się nią rozwiązywanie złoż
onych problemów społecznych, efektywne dostarczanie usług pu-blicznych, zarządzanie organizacjami i sprawami publicznymi. Komunikacja społeczna staje się w konsekwencji waż
nym i niezbędnym obszarem działania władzy publicznej każ
dego urzędu, jednostki organizacyjnej i zespołu ludzkiego. Bez sprawnej komunikacji zarządzanie publiczne nie moż
e być efektywne, nie moż
na skutecznie prowadzić ż
adnej polityki, czyli definiować celów publicznych i je osiągać, projektować zmiany i je wprowadzać.
Celem pracy jest ukazanie zjawiska komunikowania jako jednego z najważ
niejszych procesów społecznych, ekonomicznych współczesnego świata oraz uświadomienie czytelni-kowi jak waż
na jest potrzeba wypracowania skutecznych metod i technik komunikowania przez społeczności lokalne i inne instytucje.
W pracy wykorzystano bogatą literaturę opisującą proces komunikowania oraz prze-prowadzono analizę na podstawie badania ankietowego.
W pierwszej części pracy ujęto podstawowe pojęcia dotyczące komunikowania, takie jak: cele, poszczególne etapy komunikowania, szumy będące nieodłącznym elementem każ
-dego procesu komunikowania oraz trzy sposoby emisji przekazów poprzez kanały werbalny, niewerbalny i wokalny. Poza wiedzą o tym, jak należ
y komunikować się z ludźmi, ukazano poż
yteczność powstania szeregu modeli i schematów komunikacyjnych dających moż
liwość wyboru skutecznego sposobu przekazu w procesie komunikacji. Autor ukazuje również
, jak prawidłowa komunikacja przebiega¬jąca między wszystkimi członkami w organizacji jest jed-nym z najważ
niejszych warunków powstawania i utrzyma¬nia zespołów w organizacji. Popra-wa komunikacji dotyczy zarówno komunikacji interpersonalnej członków organizacji z oto-czeniem wewnętrznym jak i zewnętrznym oraz wykorzystania moż
liwości komunikacji zwią-zanej z komputeryzacją, czyli głównie poprzez wykorzystanie Internetu.
W drugim rozdziale wyjaśniono pojęcia instytucji, samorządu terytorialnego oraz urzędu miasta. Szczegółowej analizie poddano strukturę oraz cechy charakterystyczne dla Urzędu Miasta w Siemianowicach Śląskich, w tym szczególną uwagę skupiono na proce-sie komunikowania się Urzędu Miasta ze społecznością lokalną.
W ostatnim rozdziale przedstawiono opinie i oceny mieszkańców Siemianowic Ślą-skich na temat komunikowania się samorządu lokalnego z mieszkańcami, które zostały prze-analizowane na podstawie przeprowadzonej ankiety. Opisano najważ
niejsze czynniki i formy wpływające na poprawę przepływu informacji. Przedstawiono ocenę zmian poziomu komuni-kowania i ilości przekazywanych informacji. Ponadto ukazano rozkład głównych źródeł in-formacji oraz wpływ skutecznej komunikacji na wizerunek instytucji w oczach społeczności lokalnej.