Tony Blair - premier Wielkiej Brytanii
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Historia Anglii
- Kategoria: Historia

Po ukończeniu college'u, Blair wyjechał z Londynu i przez krótki czas pracował w Paryżu jako - między innymi - doradca ubezpieczeniowy. W 1976 roku, idąc w ślady ojca, został prawnikiem. Specjalizował się w prawie pracy i prawie przemysłowym.
W 1983 roku Blair otrzymał nowo utworzone miejsce w Parlamencie, reprezentujące okręg Sedgefield. Od 1989 do 1992 roku był członkiem Narodowego Komitetu Zarządzania Partii Pracy (National Executive Committee of the Labour Party).. W 1994 roku, w wieku 41 lat, został najmłodszym w historii przewodniczącym Partii Laburzystów (Partia Pracy).
Blair postawił sobie za cel zmodernizowanie Partii Pracy i zmianę jej orientacji z radykalnie lewicowej na bardziej centrową. Chciał rozluźnić powiązania swojej partii z uniami handlowymi, zredukować liczbę unii w Wielkiej Brytanii, a także ich wpływ na działanie partii. Przekonał partię do eliminacji przestarzałych zapisów konstytucyjnych, utrwalających inspirowany komunizmem system produkcji, dystrybucji i własności i zamianę tych paragrafów na uaktualnione i lepiej spełniające swoją rolę w nowoczesnej gospodarce. Dzięki tym działaniom zyskał sobie przydomki "modernizator" (The Modernizer) oraz Nowy laybourzysta (New Labour).
Blair zachowuje zarówno liberalne jak i konserwatywne poglądy - liberalne na znaczenie edukacji, opiekę społeczną oraz technologiczne zmiany, natomiast konserwatywne na sprawy prawne oraz znaczenie rodziny. Za kadencji Blair'a, Partia Laburzystów promuje gospodarkę wolnorynkową, szerszy dostęp do edukacji wraz z programami zawodowymi, redukcję funkcji państwa opiekuńczego, integrację europejską, swobodny dostęp do informacji, rozwój świadomości narodowej i prawa do decydowania o sobie dla narodów wewnątrz Zjednoczonego Królestwa, które czują swoją odrębność - jak Szkoci, którzy mają Parlament Szkocki czy Walijczycy, szczycący się Zgromadzeniem Walijskim. Rząd Blaira postawił sobie również za cel przywrócenie poczucia wspólnoty obywatelom Wielkiej Brytanii, co jest obok kwestii rasizmu jednym z najbardziej palących problemów.
Premier jest znany ze swej młodzieńczej energii i komunikatywności. Dziennikarze i komentatorzy często znajdują podobieństwa między nim a Billem Clintonem, również dlatego, że małżonki obu mężów stanu są prawniczkami.
Lidka Pernak